საფუძვლები
ყავის არომატი არის ფაქტორების კომპლექსი, ნიადაგიდან, სადაც იზრდება, დაწყებული დამუშავებით და მოხალვით დამთავრებული. ამ ასპექტების გაგებამ შეიძლება დაგეხმაროთ თქვენთვის იდეალური ჭიქის პოვნაში. როგორი გირჩევნიათ? კაშკაშა, მჟავე ყავა, რომელიც სავსეა კენკრის და ციტრუსის ნოტებით, თუ ღრმა, მდიდარი ყავა შოკოლადისა და თხილის ელფერით.
Terroir: ეკოლოგიური სურნელი
ტერუარი ნიშნავს გარემო პირობებს, სადაც ყავა იზრდება, მათ შორის არის კლიმატი, ნიადაგის ტიპი, სიმაღლე და ფერმაში არსებული კონკრეტული ლოტიც კი. ამ ფაქტორებმა შეიძლება მკვეთრად იმოქმედოს მარცვლის გემოს პროფილზე. მაგალითად, ვულკანურ ნიადაგში უფრო მაღალზე მოყვანილ ყავას, ისევე როგორც ცენტრალურ ამერიკაში აღმოჩენილ ყავას, აქვს მკვეთრი მჟავიანობის და ცოცხალი გემოს პროფილები. მეორეს მხრივ, მარცვალი ნაკლებ სიმაღლეებიდან ხშირად არის უფრო სავსე სხეულით უფრო მსუბუქი სიმჟავიანობით. ამ გარემო ფაქტორების უნიკალური კომბინაცია ყავას ანიჭებს განსხვავებულ მახასიათებლებს, ისევე როგორც ტერუარი გავლენას ახდენს ღვინის გემოს.
მრავალფეროვნება: არომატის სამყარო
ყავის მარცვლები მოდის Coffea-ს მცენარისგან , ორი ყველაზე გავრცელებული სახეობაა არაბიკა და რობუსტა . ამ სახეობებში, არსებობს მრავალი ჯიში, თითოეულს აქვს საკუთარი არომატის ნიუანსი. მაგალითად, არაბიკას მარცვალი ცნობილია თავისი რბილი, რთული გემოს პროფილებით, ხშირად ხილისა და შაქრის ელფერით და უფრო მაღალი სიმჟავიანობით. ამის საპირისპიროდ, რობუსტას მარცვალი უფრო ძლიერ, მწარე გემოს გვთავაზობს, თვითონ მარცვლის ნოტებით და თხილის გემოთი. ყავის მცენარის გენეტიკური შემადგენლობა გადამწყვეტ როლს თამაშობს მარცვლის თანდაყოლილი გემოს განსაზღვრაში.
მოსავლის აღება: დრო ყველაფერს წყვეტს
ყავის ნაყოფის მოსავლის პროცესი ასევე გავლენას ახდენს მათ გემოზე. ყავის ნაყოფი ერთნაირად არ მწიფდება და საჭიროა მისი ხელით მოკრეფა, რაც უზრუნველყოფს მხოლოდ მწიფე ნაყოფის არჩევას. შერჩეული ნაყოფი არის სიტკბოს პიკზე, რაც ძალზედ შესამჩნევია ყავის საბოლოო გემოში. ზედმეტად ან ნაკლებად მწიფე ნაყოფმა შეიძლება გამოიწვიოს ფინჯანში უსიამოვნო არომატი, რაც ხაზს უსვამს მოსავლის ზუსტი დროის არჩევის მნიშვნელობას ყავის გემოს განვითარებაში.
დამუშავება: არომატის ფორმირება
მოსავლის აღების შემდეგ, ყავის მარცვალი გადის დამუშავებას რბილობის და ლორწოვანის მოსაშორებლად, რის შემდეგ ყავის მწვანე მარცვალი მზადაა მოსახალად. დამუშავების რამდენიმე მეთოდი არსებობს, მათ შორის სველი (გარეცხილი), მშრალი (ბუნებრივი) და თაფლი (ნახევრად გარეცხილი), რომელთაგან თითოეული ანიჭებს სხვადასხვა გემოს. გარეცხილ ყავას აქვს უფრო სუფთა, უფრო მკაფიო არომატი, უფრო მაღალი სიმჟავიანობით, ხოლო ბუნებრივ ყავას შეუძლია უფრო ტკბილი, რთული და ზოგჯერ ფერმენტირებული არომატის განვითარება მარცვლის გარშემო რბილობის გაშრობის გამო. Honey პროცესში შემდეგ, რომლის დროსაც მარცვლის გაშრობის დროს ლორწოს ნაწილი რჩება, ხშირად მიიღება სავსე სხეულით, ტბილი დაბალნსირებული ჭიქა.
მოხალვა : არომატის გახსნა
მოგზაურობის ბოლო ნაბიჯი არის მოხალვა, სადაც მწვანე ყავის მარცვლები გარდაიქმნება არომატულ მარცვლებად, რომელსაც ვიყენებთ ყავის მოსახარშად. მოხალვა არის ხელოვნება და მეცნიერება, რომელიც მოითხოვს ტემპერატურის ზუსტ კონტროლს და დროს, რათა გახსნას სასურველი არომატი მარცვალში. ღია მოხალვას შეუძლია შეინარჩუნოს მარცვლის ორიგინალური გემო მახასიათებლები, მათ შორის სიმჟავიანობა და ხილის შემცველობა. საშუალო მოხალვა გვთავაზობს დაბალანსებულ გემოს, სიმჟავიანობას და სხეულს, ხშირად ტკბილი და კარამელის ნოტებით. მუქი მოხალვა კი ხასიათდება უფრო სავსე სხეულით და დაბალი სიმჟავიანობით, თამამი, შებოლილი და ზოგჯერ მწარე გემოთი.
თუ გსურთ უფრო მეტის გაგება, შეგიძლიათ გადახედოთ ჩვენს სახელმძღვანელოს ყავის ქიმიური შემადგენლობის შესახებ და ღრმად ჩაეშვათ ყავის გემოს მეცნიერებაში.
ასევე შეგიძლიათ წაიკითხოთ:
- "Why Do Some Producers Grow Coffee Near Active Volcanoes?" Perfect Daily Grind, 2020 წელი. დაწვრილებით.
- “Arabica vs Robusta: What Is The Difference Between The Beans?” მესამე ტალღის ყავა , 2022 წელი . დაწვრილებით.